Met een terugblik naar een ander verleden en beeldbellende huisdieren tot het goede voorbeeld voor elkaars vrijheid!

In mei presenteren wij altijd traditioneel ons Jaarverslag. Niet eerder voelde het voor mij zo vreemd om terug te kijken naar een jaar dat eigenlijk net achter ons ligt maar tegelijkertijd gevoelsmatig zo ver weg lijkt. Waar de term ‘corona’ een heel andere betekenis en lading had dan deze nu heeft en in de toekomst zal blijven houden. Ik neem u in dit voorwoord toch graag mee naar enkele ontwikkelingen uit het recente jaar door fragmenten uit ons Bestuursverslag met u te delen. Voor het volledige Jaarverslag verwijs ik u graag naar onze vernieuwde website. Hier vindt u ook onze infographic die in een oogopslag laat zien welke concrete resultaten in 2019 door Transmuralis, samen met u, zijn bereikt.

In 2019 hebben wij met elkaar verdere stappen gezet in het bouwen aan een netwerk van regionale samenwerking in Zuid-Holland Noord. Zo hebben wij nieuwe deelnemers mogen verwelkomen, zijn overlegstructuren geoptimaliseerd, statuten en reglementen geactualiseerd en zien wij dat onze activiteiten door een steeds grotere groep zorgprofessionals worden bezocht en gewaardeerd. Van onze stakeholders ontvangen wij positieve feedback waaruit blijkt dat de ingeslagen koers goed aansluit op de behoeften en verwachtingen van de omgeving.

Hoe belangrijk goede samenwerking is blijkt nu wel tijdens de coronacrisis, waar wij bij het uitbrengen van dit jaarverslag nog midden in zaten. De impact van het virus is enorm en heeft invloed op het persoonlijke leven van zo’n beetje iedereen, niet in de laatste plaats binnen de zorg. Gelukkig hebben wij de afgelopen jaren stevig geïnvesteerd in onze infrastructuur van samenwerking en is er het vertrouwen in de regio om de nieuwe actuele vraagstukken met elkaar op te lossen. De bestuurlijke lijnen zijn kort, wij weten elkaar goed te vinden en zijn in staat gebleken om vanuit onze reguliere structuren invulling te kunnen geven in het (vooralsnog) beheersbaar maken van de crisis en continuering van zorg. Een situatie waar wij ons in 2019 nog geen voorstelling van konden maken.

Op dit moment komt het normale leven weer langzaam op gang. De reguliere zorg start weer op en voorzieningen die tijdens de coronacrisis zijn opgezet worden weer langzaam afgeschaald. De zorgprofessionals verdienen van ons grote complimenten voor de flexibiliteit die zij hierin tonen! Ook binnen Transmuralis merken wij dat de behoefte om weer te ‘normaliseren’ groter wordt. Wij zijn de afgelopen periode weliswaar onverminderd doorgegaan met onze activiteiten maar hebben daarbij ook vormen moeten kiezen zoals beeldbellen en webinars die anders waren dan oorspronkelijk bedoeld. Dit leek aanvankelijk erg onbekend terrein en spannend maar na een eerste aanloop en gewenning bleek het eigenlijk ook best praktisch. Ook gaf het verrassende inzichten in iemands persoonlijke leefomgeving vanuit keuken, slaapkamer of tuin waar hond, kat of kinderen vaak vrolijk participeerden tijdens onze digitale overleggen. Toch blijft de behoefte aan echt persoonlijk contact aanwezig en wordt de roep om fysieke bijeenkomsten groter en groter. Wij werken immers niet zonder reden in de zorg.

Wij gaan hier natuurlijk graag in mee maar volgen vanzelfsprekend de richtlijnen die hiervoor landelijk gelden. Toch kijken we nu ook naar de positieve kanten en opbrengsten van de afgelopen periode. Daar waar we onze doelen efficiënter kunnen bereiken door een goede mix van fysieke en digitale vormen zullen we dat zeker blijven doen. Daarbij hebben we een aantal versnellingen kunnen laten zien op soms taaie dossiers die we zeker willen blijven behouden. We hebben in crisistijd gemerkt dat als het echt moet het dan toch vaak wel snel kan. Laten we deze mindset vooral vasthouden! Ik nodig u hierbij uit om uw goede ervaringen met ons te delen zodat wij de afgelopen periode een positief vervolg kunnen geven.

Ten slotte
Het mooie weer en aanstaande vrije dagen geven mij een zomers gevoel en het idee om straks weer met het gezin naar een terrasje of een strandtent te kunnen gaan spreekt mij zeer aan. Tegelijkertijd zijn wij vanuit de zorg ook ooggetuige geweest van de effecten van de uitbraak van het coronavirus en het persoonlijk leed dat dit heeft veroorzaakt. Laten we daarom met de nodige voorzichtigheid de ‘nieuwe vrijheid’ tegemoet treden en het goede voorbeeld geven aan mensen die onze ervaringen niet hebben en soms nog (te) nonchalant met alle richtlijnen en adviezen omgaan. Als we dat met elkaar weten te doen dan verwacht ik dat we elkaar spoedig weer echt kunnen ontmoeten en echt contact kunnen maken. Ik zie er naar uit!

Met hartelijke groet,
Stefan